Ia bi aste daramatzagu iazko uztailean onartutako lan-baimenak betetzeko borrokan.
Hain zuzen ere, ezinbesteko baimena; baimen hori hartzeko eskubidea duzu zure semea edo alaba gau txarra igaro ondoren gaizki badago eta lanera joan behar baduzu. Ordaindutako 4 egun dira, eta 5. egunetik aurrera, ordaindu gabe eta larrialdiko eta bat-bateko beharrak daudenean aktibatzen da; esate baterako, gau horretan bertan zure alaba gaixotzen denean eta uzteko tokirik ez duzunean. Kontziliazioa. Kasu honetan, pediatrari bisita egin zaio.
Langileen Estatutuko 37.9 artikuluak honela dio argi eta garbi:
“Ezinbesteko kasuetan, langileak lanetik irteteko eskubidea izango du baldin eta beharrezkoa bada ahaideekin edo bizikideekin zerikusia duten premiazko familia-arrazoiengatik, gaixotasun edo istripu baten ondorioz berehala bertaratu behar badu.
Paragrafo honetan aurreikusitako arrazoiengatik, langileek urtean lau egunen baliokideak diren absentzia-orduak ordainduak izateko eskubidea izango dute, hitzarmen kolektiboan ezarritakoaren arabera, edo, halakorik ezean, enpresaren eta langileen legezko ordezkaritzaren arteko akordioaren arabera, eta, hala badagokio, absentziaren arrazoia egiaztatzen duen agiria aurkeztu beharko dute langileek.”
Bada, unibertsitatearen ustez, langileak LANETIK ALDE EGITEKO ESKUBIDEA IZANGO DUENEAN, langileak lanpostuan egon behar du, eta hori hizkuntzaren erabilera bihurria eta interesatua da, artikulu bereko 3. atalean honako hau baitio:
“Aurrez jakinarazi eta arrazoitu ondoren, langilea lanera joan gabe gera daiteke, eta soldata jasotzeko
eskubideari eutsi, jarraian azaldutako arrazoiren bat badauka, eta bertan esandako denborarako:
a) Hamabost egun natural, ezkontzaren edo izatezko bikotearen erregistroaren kasuan.
b) …
c) …”
Eta hemen, hitz-multzo berak, unibertsitatearentzat, adiera ezberdina du eta guztiok onartzen dugu inolako arazorik gabe
Gaur arazo horren berri eman diogu idazkari nagusiari, eta ez dugu erantzun argirik jaso, araua betetzeko hainbat eskakizun egin ondoren. Ez dakigu zergatik unibertsitateak ez dituen errespetatzen langileen estatutuan jada jasota dauden langileen eskubideak. Gainera, zalantzan jarri da, aktak errepasatzen diren arte, lan-kontratudunen akordioak funtzionarioei helaraztea, eta hori aspaldi gaindituta dago.
Paperaren gainean dena jasaten duten planak kolokan jartzen dira errealitatera eramaten direnean.
Eskerrak eman nahi dizkiegu aldarrikapen honetan laguntzen ari zaizkigun sindikatuei, bereziki CCOO, UGT eta USO sindikatuei, hitza hartu baitute, beteko dela ziurtatu behar den eskubide hori defendatzeko. Aurreko gauean zure semea gaizki jartzen bada, pediatrarengana joan eta ezin baduzu inorekin “utzi”, larrialdiko baimena duzu berarekin geratzeko. Edo behintzat paperean. Hori benetakoa izan dadin lanean jarraituko dugu, nahiz eta gatazka kolektibo batera jo behar izan.
Ondo izan.
CGT/LKN
